زین جا که منم تا که بدآنجا که منم...!

After some week , Salaam my dear friends …Now I am in holiday and I’ve a lot to say …in these days I read my dear “ فیه ما فیه” and I find many deep and strong RAZ in it.I astonish when I see them in myself ! and I feel very near to them.I write done one of these deep point:

گفت : پیلی را آوردند بر سر چشمه ای که آب خورد.خود را در آب می دید و می رمید! او می پنداشت که از دیگری می رمد.. .همه ی اخلاق بد از ظلم و کین و حسد و کبر و بی رحمی چون در "توست" نمی رنجی ، چون آنرا در دیگری می بینی ، می رمی و می رنجی

. This view of closeness with this bad things , made me so ashamed of myself .And remind me one of Attar’s robaee he said:

هر روز حجاب بیقراران بیش است
زان درد من از قطره ی باران بیش است
زینجا که منم تا که بدانجا که منم
دو کوَن چه باشد که هزاران بیش است

let's think!